نتیجه رضایتمندی کارکنان در تردد قطارهای نوروزی
چون قرار بود در اینجا، مطالبی را که جهت کاهش احتمال وقوع خطر به درد مدیران صنعت حمل و نقل ریلی می‌خورد، بنویسم، و قولی که به یکی از دوستان عزیز در کلاس شناسایی خطر و ارزیابی ریسک در امور سیروحرکت راه‌آهن دادم یادم آمد. باید بگم که ای مدیر و مسئول محترمی که این مطلب را می‌خوانی، بدان و آگاه باش، که در سنوات شغلی‌ام شاهد بوده‌ام که در سالهایی که پرداخت مناسبی در ماه آخر سال به کارکنان صورت گرفته، سیر قطارها ایمن تر بوده است.
حواسمون باشه که معمولاً در ایام نوروز تعداد قطارها بیشتره و کار سیروحرکتی‌ها هم بسیار طاقت فرسا میشه و هنگامیکه همه مردم و از همه بدتر اقوام همین دوستان، مخصوصاً اونایی که باهم ، چشم هم چشمی دارن ، در تعطیلات نوروز صفا می‌کنند. اینها نه تنها تعطیل نیستن، بلکه مرخصی هم نمیتونن بگیرن و تازه کارشان هم بیشتر میشه و خانواده شان هم به آنها غر می‌زنن. پس تحت تنشهای زیادی هستند و از طرف دیگه، چون اشتباه کردن و در طول سال از حقوق دریافتی، چیزی پس انداز نکردن. نمیتونن حتی اینقدر ذره از خواسته های خانواده خود را برآورده کنن. لذا تحت تنشهای زیادی هستن و همانطورکه گفتم ،اگه دریافتی ماه آخر چرب تر باشد. ذهن راحت ترشان، تردد قطارها را سهل‌تر و روان‌تر می‌کنه. وگرنه، فقط کافیه که، بجای 2 به خط 2 بشه 3 ، یعنی 10 ها برابر بیشتر از چیزی که باید به آنها می‌دادیم، به باد فنا شده و تازه باید پاسخگوی اذهان عمومی هم شد. و از همه بدتر، سختی جایگزینی امکاناتی چون تأمین لکوموتیو باعث میشه که بعداً فشار بیشتری به موجودی‌ها وارد شه. که دیگه کارمون ساخته شده و در سیکل وقوع خطر افتاد‌یم.
البته نیروهای شرکتی فراموش نشند، که وضع آنها از ما هم بدتره .
بهتره به پیمانکارا تکلیف کنیم که، حق مردم را قبل از شب عید بدند و گرنه مراتب را در قرارداد بعدی لحاظ میکنیم و کار را به دیگری خواهیم داد.
اولش اونام ناز میکنن و میگن این کارو به عشقه راه‌اهن میکنیم وگرنه سودی نداره، فقط چون شبا خوابه راه‌اهنو می‌دیدیم اومدیم، کار شما را راه به اندازیم وگرنه چیزی که زیاده برامون کاره، و ماه پیش برا پرداختامون به همین کارکنان که میگید، یکی از خانه هامان را رهن دادیم.
ولی یه ذره سفت بگیرید و مثلاً بگید، می خوایم یه شرکته تعاونی از خوده کسایی که کار می کنن بزنیم و بهشون بگید، شبا خواب سوت قطارا رو به بینین، اون موقع می گن ببخشید چه کار کنم تا بمانم و خیال شما هم راحت شود. شما هم میگید مزد کارگر را تا عرقش خشک نشده بده تا از کار راضی باشه، و ایمنی سازمان ما هم برقرار شه، ما که جنگی نداریم فقط همین.
همیشه ما ، در کلاس های ایمنی که به لایه های پایین سازمان آموزش مقررات می‌دیم . می‌گیم ما به شما گفتیم ، بعداً نگی: ندیدم و نفهمیدم و ندونستم و نه‌تونستم و ... البته به شما مسئول محترم روم نمی‌شه این حرفا رو بزنم. ولی بقول بانک مسکن حواسمان را جمع کنیم . ایام به کام
